CORS staat voor Cross-Origin Resource Sharing. Het is een mechanisme waarmee webapplicaties verzoeken kunnen indienen bij bronnen die zich op een ander domein bevinden dan waar het verzoek vandaan komt.
CORS werkt door de client een speciaal ‘preflight’ verzoek naar de server te laten sturen om te bepalen of het verzoek is toegestaan. Het preflightverzoek bevat informatie over het verzoek, zoals de HTTP-methode, de verzoekheaders en de oorsprong van het verzoek. De server antwoordt vervolgens met een Access-Control-Allow-Origin header, die de lijst bevat van domeinen waarvan de server het verzoek zal toestaan.
CORS helpt het web veiliger te maken door webtoepassingen in staat te stellen de toegang tot bronnen te beperken op basis van de oorsprong van het verzoek. Dit voorkomt dat kwaadwillende toepassingen toegang krijgen tot bronnen waarvoor zij geen toestemming hebben. Het helpt ook de prestaties te verbeteren, omdat de client de Access-Control-Allow-Origin header kan cachen voor toekomstige verzoeken.
CORS heeft enkele beperkingen. Zo ondersteunt CORS het gebruik van authenticatie door derden niet, dus toepassingen die authenticatie door derden vereisen, moeten een alternatieve methode gebruiken. Bovendien ondersteunt CORS het gebruik van cookies niet, dus toepassingen die cookies vereisen moeten ook een alternatieve methode gebruiken.
CORS kan helpen de beveiliging te verbeteren door de toegang tot bronnen te beperken op basis van de oorsprong van het verzoek. Dit voorkomt dat kwaadwillende toepassingen toegang krijgen tot bronnen waarvoor zij geen toestemming hebben. Het is echter belangrijk op te merken dat CORS inbreuken op de beveiliging niet volledig kan voorkomen, omdat er ook andere beveiligingsmaatregelen moeten worden genomen.
CORS kan de prestaties helpen verbeteren doordat de client de Access-Control-Allow-Origin header kan cachen voor toekomstige verzoeken. Dit vermindert het aantal verzoeken aan de server, omdat de client de header in de cache kan gebruiken om verzoeken te doen zonder telkens dezelfde informatie opnieuw te moeten verzenden.
De meeste moderne webbrowsers ondersteunen CORS, dus toepassingen die CORS gebruiken zouden in de meeste browsers moeten werken. Het kan echter voorkomen dat sommige oudere browsers CORS niet ondersteunen en er dus een alternatieve methode moet worden gebruikt.
Als een toepassing oudere browsers moet ondersteunen of authenticatie van een derde partij vereist, moet een alternatief voor CORS worden gebruikt. Enkele populaire alternatieven zijn JSONP en postMessage.
CORS is een mechanisme dat webapplicaties in staat stelt verzoeken te doen aan bronnen die zich op een ander domein bevinden dan waar het verzoek vandaan komt. Het helpt om het web veiliger te maken en de prestaties te verbeteren, maar het heeft wel enkele beperkingen. Als een toepassing oudere browsers moet ondersteunen of authenticatie van een derde partij nodig heeft, moet een alternatief voor CORS worden gebruikt.
CORS is een acroniem voor “Cross-Origin Resource Sharing”. Het is een mechanisme waarmee bronnen kunnen worden gedeeld tussen webpagina’s van verschillende domeinen. CORS is een manier voor de browser om te bepalen of een domeinoverschrijdend verzoek is toegestaan, en voor de server om aan te geven welke verzoeken zijn toegestaan.
CORS is een mechanisme waarmee beperkte bronnen op een webpagina kunnen worden opgevraagd vanaf een ander domein buiten het domein van waaruit de eerste bron werd geserveerd. Een webpagina mag vrijelijk cross-origin afbeeldingen, stylesheets, scripts, iframes en video’s insluiten.
Als u een CORS-fout krijgt, betekent dit dat uw browser geen toegang kan krijgen tot de website die u probeert te bereiken. Om dit op te lossen, moet u de beveiligingsinstellingen van uw browser wijzigen om toegang tot de website mogelijk te maken.
CORS staat voor Cross-Origin Resource Sharing. Het is een mechanisme waarmee bronnen (bijv. fonts, JavaScript, enz.) kunnen worden geladen vanaf een ander domein dan dat waarvan de pagina wordt geserveerd. Dit is belangrijk omdat het een veiliger en efficiënter web mogelijk maakt, waar bronnen alleen kunnen worden geladen van waar ze nodig zijn.
Er zijn een paar potentiële veiligheidsrisico’s verbonden aan CORS. Ten eerste kan het lekken van informatie over verschillende bronnen mogelijk maken. Ten tweede kan CORS beperkingen van het same-origin beleid omzeilen, wat kwaadaardige aanvallen mogelijk kan maken. Ten slotte kan CORS leiden tot CSRF-aanvallen (cross-site request forgery).