Virtueel geheugen is een functie van een besturingssysteem waarmee een computer een beperkt fysiek geheugen kan compenseren door tijdelijk gegevens over te brengen van het RAM-geheugen (random access memory) naar de schijfopslag. Dit proces geeft de computer de illusie over meer RAM-geheugen te beschikken dan er fysiek aanwezig is, waardoor meer programma’s kunnen worden uitgevoerd dan anders mogelijk zou zijn.
Virtueel geheugen gebruikt een deel van de harde schijf van de computer alsof het extra RAM-geheugen is. Wanneer de computer te weinig ruimte heeft in zijn RAM, verplaatst hij een deel van de gegevens naar een bestand op de harde schijf dat een “page file” of “swap file” wordt genoemd. De computer gebruikt zijn RAM dan normaal, maar heeft toegang tot de gegevens in het paginabestand wanneer dat nodig is.
Het belangrijkste voordeel van virtueel geheugen is dat een computer meer programma’s tegelijk kan uitvoeren dan anders het geval zou zijn. Het geeft de computer ook meer flexibiliteit bij het draaien van grote programma’s, omdat hij zowel uit het RAM als uit het paginabestand kan putten.
Het belangrijkste nadeel van virtueel geheugen is dat het de prestaties van de computer kan vertragen. Omdat de gegevens die worden overgedragen worden opgeslagen op de harde schijf, die langzamer is dan RAM, duurt het langer voordat de computer toegang heeft tot gegevens die zijn opgeslagen in het paginabestand.
De meeste besturingssystemen bieden hulpmiddelen om het gedrag van het virtuele geheugen te beheren. Met deze hulpmiddelen kan de gebruiker meestal de grootte van het paginabestand aanpassen, evenals de hoeveelheid RAM die aan het virtuele geheugen wordt toegewezen.
Als een computer te weinig RAM-geheugen heeft en vaak gegevens gebruikt die in het paginabestand zijn opgeslagen, kan het vergroten van het paginabestand de prestaties verbeteren. Dit wordt meestal gedaan als de computer een groot programma of meerdere programma’s tegelijk draait.
7. Als een computer zijn paginabestand niet gebruikt, kan het verkleinen van het paginabestand de prestaties verbeteren. Dit wordt meestal gedaan als de computer niet veel programma’s tegelijk draait, zodat er geen extra RAM nodig is.
Als een computer niet genoeg RAM- of harde schijfruimte heeft om virtueel geheugen te gebruiken, dan moeten andere oplossingen worden gezocht. Dit kan zijn het toevoegen van extra RAM, of het gebruik van een extern opslagapparaat, zoals een USB-stick, om gegevens op te slaan.
Virtueel geheugen is een type geheugen waarmee een computer gegevens kan opslaan en benaderen op een manier die niet fysiek gebonden is aan de hardware. Dit zorgt voor meer flexibiliteit in hoe de computer zijn geheugen gebruikt, en kan een nuttig hulpmiddel zijn voor het beheer van geheugenbronnen.
Er is geen eenvoudig antwoord op deze vraag, omdat het van een aantal factoren afhangt. In het algemeen is virtueel geheugen langzamer dan RAM, maar er zijn situaties waarin virtueel geheugen sneller kan zijn. Het hangt echt af van de specifieke kenmerken van het systeem en hoe het is geconfigureerd.
Nee, RAM is geen virtueel geheugen. RAM is een type computergeheugen dat gegevens tijdelijk opslaat. Virtueel geheugen is een type computergeheugen dat gegevens permanent opslaat.
Virtueel geheugen is een geheugenbeheertechniek die door besturingssystemen wordt gebruikt om het fysieke geheugen efficiënt te gebruiken. Virtueel geheugen biedt een abstractie van het fysieke geheugen, waardoor een programma toegang heeft tot een grote adresruimte die niet noodzakelijkerwijs aaneengesloten is in het fysieke geheugen.
De hoeveelheid virtueel geheugen die u moet instellen hangt af van het besturingssysteem van uw computer en de hoeveelheid fysiek geheugen (RAM) die uw computer heeft. Als u bijvoorbeeld een computer met 4 GB RAM hebt waarop Windows 7 draait, moet u het virtuele geheugen instellen op ten minste 8192 MB (8 GB).