Een gedrukte schakeling (PCB) is een soort fysiek elektronisch substraat dat wordt gebruikt om elektronische componenten mechanisch te ondersteunen en elektrisch te verbinden. Het bestaat uit lagen gelamineerde koperfolie en andere isolerende materialen die fungeren als bedradingsbasis voor elektronische componenten.
2. De belangrijkste onderdelen van een PCB zijn de kopersporen, het substraat, de boorgaten en de vergulde doorvoergaten. De kopersporen vormen de elektrische banen voor de elektrische onderdelen en het substraat zorgt voor isolatie tegen elektrische ruis. De boorgaten en de vergulde doorvoergaten zorgen voor de aansluiting van de elektrische onderdelen op de printplaat.
Er zijn drie hoofdtypen PCB’s: enkelzijdig, dubbelzijdig en meerlaags. Enkelzijdige PCB’s hebben één laag kopersporen aan één zijde van een substraat, terwijl dubbelzijdige PCB’s twee lagen kopersporen hebben, één aan elke zijde van het substraat. Bij meerlaagse PCB’s worden meerdere lagen kopersporen aan beide zijden van het substraat gebruikt.
De belangrijkste voordelen van het gebruik van PCB’s zijn dat zij relatief goedkoop te vervaardigen zijn, gemakkelijk te ontwerpen en aan te passen zijn, duurzaam en betrouwbaar zijn en een hoge mate van elektrische geleiding hebben.
De belangrijkste nadelen van het gebruik van PCB’s zijn dat ze niet zo flexibel zijn als sommige andere soorten elektronische substraten en dat ze gespecialiseerde apparatuur vereisen voor de assemblage.
Het PCB ontwerp proces omvat een aantal stappen die gevolgd moeten worden om een succesvolle PCB te maken. Deze stappen omvatten schematisch ontwerp, componentkeuze en -plaatsing, bedrading en lay-out, en testen.
Het PCB assembly proces omvat het plaatsen van componenten op de PCB, het solderen van componenten en het testen van de PCB om er zeker van te zijn dat deze goed functioneert.
Het PCB productieproces omvat een aantal stappen die moeten worden gevolgd om een succesvolle PCB te maken. Deze stappen omvatten het maken van patronen, etsen, boren en plating.
PCB’s zijn een belangrijk onderdeel van de moderne elektronica. Ze vormen een duurzaam en betrouwbaar substraat voor elektronische componenten en zijn relatief goedkoop te vervaardigen. PCB’s zijn ook gemakkelijk aan te passen en te ontwerpen en vereisen gespecialiseerde apparatuur voor assemblage en fabricage.
Gedrukte printplaten (PCB’s) worden gebruikt om elektronische componenten te ondersteunen en te verbinden met behulp van geleidende sporen, pads en andere kenmerken die zijn geëtst uit koperen platen die op een niet-geleidend substraat zijn gelamineerd. Ze zijn te vinden in bijna alle moderne elektronische apparaten, van mobiele telefoons en laptops tot tv’s en spelconsoles.
Hoewel PCB’s ongelooflijk veelzijdig en betrouwbaar zijn, kunnen ze zeer giftig zijn. De gebruikte materialen (waaronder lood, cadmium en kwik) kunnen uitlogen in het milieu en bodem en water verontreinigen. Ze kunnen ook schadelijke chemicaliën afgeven bij verbranding, wat een ernstig risico voor de volksgezondheid vormt.
Er zijn een paar redenen waarom PCB’s op sommige plaatsen verboden zijn. Ten eerste kunnen PCB’s zeer schadelijk zijn voor het milieu. Ze kunnen giftige stoffen in de lucht en het water brengen, en ze kunnen ook problemen veroorzaken voor dieren en planten. Ten tweede kunnen PCB’s zeer gevaarlijk zijn voor mensen. Ze kunnen kanker en andere gezondheidsproblemen veroorzaken. Ten slotte kunnen PCB’s moeilijk te recyclen zijn, zodat ze op stortplaatsen terechtkomen waar ze milieuproblemen kunnen veroorzaken.
De Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) heeft de productie, verwerking en distributie van PCB’s in 1976 verboden. De EPA verbood ook het gebruik van PCB’s in nieuwe elektrische apparatuur in 1979.
PCB’s zijn een soort industriële chemicaliën die in allerlei producten zijn gebruikt, waaronder elektrische apparatuur, smeermiddelen en kleefstoffen. Ze zijn te vinden in veel gewone huishoudelijke artikelen, zoals televisies, computers en mobiele telefoons. Hoewel PCB’s niet meer in de Verenigde Staten worden geproduceerd, zijn ze nog steeds aanwezig in veel oudere producten en in het milieu.
PCB’s kunnen schadelijke gevolgen hebben voor het immuunsysteem, het voortplantingssysteem en het zenuwstelsel. Ze zijn door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek geclassificeerd als waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens.
PCB’s komen voor in veel gewone huishoudelijke producten, waaronder:
– Luchtverfrissers
– Ontsmettingsmiddelen
– Bestrijdingsmiddelen
– Lijm
– Fluorescerende lampen
– Isolatie van elektrische bedrading
– Zelfkopiërend papier
Bij gebruik van deze producten kunnen PCB’s in de lucht terechtkomen, waar ze kunnen worden ingeademd of ingeslikt. PCB’s kunnen ook via de huid in het lichaam terechtkomen.