Wardriving
Wardriving is een term die wordt gebruikt om het zoeken naar draadloze netwerken door individuen of groepen met behulp van een mobiel apparaat te beschrijven. De term ontstond in het begin van de jaren 2000 toen draadloze netwerktechnologie steeds populairder werd. Wardriving omvat het gebruik van een laptop, een draadloze netwerkkaart en een GPS-ontvanger. Het is populair geworden onder hackers, beveiligingsprofessionals en tech-enthousiastelingen.
Bij wardriving wordt gescand naar draadloze netwerken in een bepaald gebied. Het individu of de groep gebruikt een laptop of een ander mobiel apparaat om een beschikbaar draadloos netwerk te vinden. Dit wordt meestal gedaan met behulp van Wi-Fi scansoftware, waarmee de gebruiker alle beschikbare draadloze netwerken in het gebied kan detecteren en in kaart brengen. Dit kan tijdens het rijden, lopen of zelfs zittend in een geparkeerd voertuig.
Een groot probleem met wardriving is het veiligheidsrisico voor netwerken. Als een hacker of kwaadwillende toegang krijgt tot een onbeveiligd netwerk, kan hij toegang krijgen tot gevoelige gegevens of zelfs het netwerk verstoren. Het is belangrijk dat netwerkeigenaren ervoor zorgen dat hun netwerken goed beveiligd zijn met sterke wachtwoorden en andere beveiligingsmaatregelen.
Wat zijn de voordelen van Wardriving?
Hoewel er beveiligingsrisico’s verbonden zijn aan wardriving, zijn er ook voordelen. Het kan bijvoorbeeld worden gebruikt om gebieden met een zwakke signaaldekking te lokaliseren of om onbeveiligde netwerken te identificeren die als alternatief kunnen worden gebruikt. Het kan ook worden gebruikt om gebieden te identificeren waar een sterker signaal nodig is, of om netwerken in een gebied te identificeren die misschien niet goed bekend zijn.
Wardriving wordt vaak verward met warwalking en warflying. Warwalking is vergelijkbaar met wardriving, maar hierbij wordt te voet naar draadloze netwerken gezocht in plaats van vanuit een voertuig. Warflying is hetzelfde als wardriving, maar dan vanuit een vliegtuig of ander voertuig in de lucht.
De beste manier om een netwerk te beschermen tegen wardriving is ervoor te zorgen dat het goed beveiligd is. Dit omvat het gebruik van sterke wachtwoorden en andere beveiligingsmaatregelen, zoals het uitschakelen van open delen, encryptie en een firewall. Het is ook belangrijk om te weten wie toegang heeft tot het netwerk en het regelmatig te controleren op verdachte activiteiten.
Er zijn een aantal tools beschikbaar om te helpen met wardriving. Populaire tools zijn Kismet, NetStumbler en AirCrack-ng. Deze tools kunnen helpen bij het detecteren en in kaart brengen van draadloze netwerken en kunnen gedetailleerde informatie geven over de netwerken, zoals signaalsterkte, encryptietype en meer.
Wardriving wordt over het algemeen gezien als een onschuldige activiteit, maar het is toch belangrijk om op de hoogte te zijn van de juridische implicaties. In sommige landen kan het illegaal zijn om zonder toestemming van de eigenaar toegang te krijgen tot een netwerk. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de wetten in het gebied voordat u begint met wardriving-activiteiten.
Wardriving is de praktijk van het zoeken naar Wi-Fi draadloze netwerken door een persoon die gebruik maakt van een bewegend voertuig, zoals een auto. De term wardriving is afgeleid van de term war dialing, dat verwijst naar de praktijk van het gebruik van een modem om een groot aantal telefoonnummers te bellen op zoek naar een open modemverbinding.
Er is geen definitief antwoord op deze vraag, omdat het afhangt van iemands persoonlijke ethische code. Sommige mensen kunnen wardriving zien als een inbreuk op de privacy, terwijl anderen het zien als gewoon misbruik maken van een beveiligingslek. Uiteindelijk is de beslissing of wardriving al dan niet ethisch is aan het individu zelf.
Er is geen definitief antwoord op deze vraag, omdat dit afhangt van de wetgeving van het rechtsgebied waarin de wardriving-activiteit plaatsvindt. In sommige jurisdicties kan wardriving worden beschouwd als een vorm van overtreding of inbraak, terwijl het in andere jurisdicties kan worden gezien als een onschuldige hobby. Uiteindelijk is het aan het individu om de wetten in zijn of haar gebied te onderzoeken om te bepalen of wardriving al dan niet een misdrijf is.
Er zijn een paar redenen waarom mensen zouden kunnen wardrive. Sommige mensen doen het als een manier om zwakke plekken in een systeem te vinden zodat ze die kunnen uitbuiten. Anderen doen het voor de lol of om te zien hoe ver ze in een systeem kunnen komen voordat ze gepakt worden. Weer anderen doen het om draadloze netwerken in kaart te brengen, zodat ze de dekking en signaalsterkte van verschillende netwerken beter kunnen begrijpen.
Er zijn een paar verschillende tools die gebruikt kunnen worden voor wardriving, maar mijn persoonlijke favorieten zijn Kismet en NetStumbler. Kismet is een draadloos netwerk detector, sniffer, en intrusion detection systeem dat gebruikt kan worden om open draadloze netwerken te identificeren, maar ook om informatie te verzamelen over de netwerken zelf. NetStumbler is een vergelijkbaar hulpmiddel dat kan worden gebruikt voor wardriving, maar het heeft niet zoveel mogelijkheden als Kismet.