Een Primary Key, oftewel de primaire sleutel, is een attribuut of een reeks attributen die elke rij in een databasetabel op unieke wijze identificeert. Het wordt gebruikt om gegevensintegriteit te waarborgen en records in een database snel terug te vinden. Een primaire sleutel moet unieke waarden bevatten en kan niet ‘null’ zijn.
Een primaire sleutel wordt meestal aangemaakt wanneer een tabel voor het eerst wordt aangemaakt. Hij wordt gewoonlijk toegewezen aan het belangrijkste veld in de tabel. Bijvoorbeeld, als een tabel klantgegevens bevat, kan de klant-ID of het klantnummer de primaire sleutel zijn.
Eén van de belangrijkste voordelen van een primaire sleutel is dat het helpt de gegevensintegriteit te waarborgen door ervoor te zorgen dat elke rij in de tabel uniek is geïdentificeerd. Bovendien versnelt de primaire sleutel het terugvinden van gegevens, omdat het gebruikt kan worden om snel records in de database te vinden.
Er zijn twee soorten primaire sleutels: natuurlijke en surrogate. Een natuurlijke primaire sleutel is een sleutel die afkomstig is van de gegevens zelf, zoals een klant-ID. Een surrogaat primaire sleutel is een kunstmatige sleutel die is toegewezen aan de tabel, zoals een automatisch oplopend geheel getal.
Hoewel primaire sleutels nuttig zijn, hebben ze enkele beperkingen. Ze kunnen bijvoorbeeld verouderd raken na verloop van tijd, omdat de gegevens niet langer nauwkeurig de desbetreffende objecten vertegenwoordigen. Bovendien kunnen ze moeilijk te onderhouden zijn, omdat ze moeten worden bijgewerkt wanneer gegevens worden gewijzigd of verwijderd.
Primaire sleutels moeten worden gebruikt wanneer je records in een database uniek moet identificeren. Dit is vooral belangrijk voor relationele databases, omdat de primaire sleutel wordt gebruikt om tabellen aan elkaar te koppelen.
Bij het maken van primaire sleutels is het belangrijk om gevoelige gegevens zoals sofinummers te vermijden en om geen gegevens te gebruiken die in de loop van de tijd kunnen veranderen. Daarnaast is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de primaire sleutel geïndexeerd is, omdat dit het terugvinden van gegevens versnelt.
In sommige gevallen kan het nodig zijn om een alternatief voor een primaire sleutel te gebruiken. U kunt bijvoorbeeld een samengestelde sleutel gebruiken, een combinatie van twee of meer velden, of een ‘foreign key’: een verwijzing naar een primaire sleutel in een andere tabel.
Primaire sleutels zijn een belangrijk hulpmiddel om de integriteit van gegevens te waarborgen en het terugvinden van gegevens te versnellen. Ze moeten worden gebruikt wanneer records in een database op unieke wijze moeten worden geïdentificeerd. Het is echter belangrijk om best practices te gebruiken bij het maken van primaire sleutels en om alternatieven te overwegen wanneer dat nodig is.
Een primaire sleutel is een unieke identificatie voor een record in een databasetabel. Een primaire sleutel kan bijvoorbeeld een klantnummer, een productcode of een studentnummer zijn.
Een primaire sleutel is een unieke identificatie voor een rij in een databasetabel. Een foreign key is een kolom in een databasetabel die wordt gebruikt om een rij in een andere tabel te identificeren.
Een primaire sleutel is een kolom of combinatie van kolommen in een tabel waarvan de waarden elke rij in de tabel uniek identificeren. Een tabel kan maar één primaire sleutel hebben.
Een primaire sleutel is een speciaal type kolom die wordt gebruikt om elke rij in een tabel op unieke wijze te identificeren. Primaire sleutels moeten unieke waarden bevatten, en kunnen niet ‘NULL’ zijn.
Een primaire sleutel is een kolom of verzameling kolommen in een databasetabel die elke rij in de tabel uniek identificeert. Een primaire sleutel kan een natuurlijke sleutel zijn (zoals een sofi-nummer of een rijbewijsnummer) of een synthetische sleutel (zoals een klant- of bestelnummer).