Een microcomputer is een kleine computer die bestaat uit afzonderlijke elektronische componenten, meestal kleiner dan een desktop- of laptopcomputer. Hij wordt gewoonlijk gebruikt voor toepassingen zoals ingebedde systemen, robotica en industriële automatisering. Hij wordt ook vaak gebruikt voor onderwijsdoeleinden.
Een microcomputer bestaat meestal uit een centrale verwerkingseenheid (CPU), geheugen en diverse randapparatuur, zoals een toetsenbord en muis. Hij kan ook extra onderdelen bevatten, zoals een grafische kaart, een geluidskaart en een netwerkkaart.
Het belangrijkste voordeel van een microcomputer zijn de lage kosten en de geringe afmetingen. Dit maakt hem ideaal voor toepassingen waar de ruimte beperkt is, of voor toepassingen die een laag stroomverbruik vereisen. Bovendien zijn microcomputers vaak gemakkelijker te programmeren dan andere soorten computers.
Een van de belangrijkste nadelen van het gebruik van een microcomputer zijn de beperkte prestaties. Dit komt door zijn kleinere omvang en het feit dat hij niet is ontworpen voor intensieve computertaken. Bovendien zijn de onderdelen van een microcomputer meestal duurder dan hun grotere tegenhangers.
Microcomputers worden vaak gebruikt in ingebedde systemen, zoals die in auto’s en andere voertuigen, maar ook in robotica, industriële automatisering en onderwijsomgevingen.
6. Er zijn verschillende soorten microcomputers, zoals de single-board computer, de microcontroller en de microprocessor. Elk type heeft zijn eigen voor- en nadelen, en ze worden gebruikt in verschillende toepassingen.
Enkele van de meest populaire microcomputers zijn de Raspberry Pi, Arduino, BeagleBone, en de Intel Galileo. Elk van deze microcomputers is ontworpen voor verschillende toepassingen en heeft zijn eigen voor- en nadelen.
Een microcomputer is een kleine computer die meestal wordt gebruikt voor toepassingen zoals ingebedde systemen en robotica. Hij is gewoonlijk goedkoper en kleiner dan andere soorten computers, en vaak ook gemakkelijker te programmeren. De prestaties zijn echter beperkt en de onderdelen kunnen duurder zijn dan die van grotere computers.
Een microcomputer is een computer die zeer kleine microchips gebruikt voor zijn verwerkingscomponenten. Microcomputers zijn veel kleiner en betaalbaarder dan traditionele computers, en ze worden gebruikt in een groot aantal toepassingen, waaronder personal computers, ingebedde systemen en industriële besturingssystemen.
Microcomputers worden ingedeeld volgens hun rekenkracht en geheugencapaciteit. De vijf soorten microcomputers zijn:
1. Minicomputers
2. 3. Supercomputers
4. Werkstations
5. Servers
De drie belangrijkste onderdelen van een microcomputer zijn de centrale verwerkingseenheid (CPU), het RAM-geheugen (random access memory) en het ROM-geheugen (read-only memory). De CPU is het “brein” van de computer en bestuurt alle andere onderdelen. RAM is de plaats waar de computer gegevens en programma’s opslaat terwijl ze worden gebruikt. ROM is waar de computer gegevens en programma’s opslaat die niet worden gebruikt, maar die bewaard moeten blijven, zoals het BIOS.
De vier hoofdcomponenten van een microcomputer zijn de centrale verwerkingseenheid (CPU), het RAM-geheugen (random access memory), het ROM (read-only memory) en de input/output (I/O) apparaten. De CPU is het “brein” van de computer en voert alle instructies uit. RAM is het hoofdgeheugen van de computer en slaat gegevens en programma’s op die op dat moment worden gebruikt. ROM is een type geheugen waarin gegevens en programma’s worden opgeslagen die permanent zijn en niet kunnen worden gewijzigd. I/O-apparaten worden gebruikt om gegevens in de computer in te voeren en gegevens van de computer uit te voeren.
De twee soorten micro computers zijn desktop computers en laptop computers.