Interlacing is een methode die bij digitale video en televisie wordt gebruikt om flikkering te verminderen. Het staat ook bekend als interleaving. Interlaced video is een techniek om de waargenomen beeldsnelheid van een videoweergave te verdubbelen zonder extra bandbreedte te gebruiken. Het interlaced signaal bevat twee velden van een videoframe die op twee verschillende tijdstippen zijn opgenomen. Het bestaat uit twee achter elkaar opgenomen velden, waarvan het ene alle oneven lijnen in het beeld bevat en het andere alle even lijnen.
Interlacing werkt door twee velden van een videoframe te combineren tot één interlaced frame. De twee velden worden na elkaar opgenomen, waarbij het ene alle oneven lijnen in het beeld bevat en het andere alle even lijnen. Wanneer de twee velden worden gecombineerd, ontstaan afwisselend frames met oneven en even lijnen. Dit proces staat bekend als interlacing en vermindert het flikkeren en zorgt ervoor dat beweging vloeiender lijkt.
Interlacing wordt gebruikt om flikkering te verminderen en beweging vloeiender te laten lijken. Het wordt ook gebruikt om de hoeveelheid gegevens die nodig zijn voor de overdracht van een videosignaal te verminderen. Met interlacing kan een videosignaal worden verzonden met de helft van de datasnelheid van een signaal zonder interlacing. Dit maakt het efficiënter voor het uitzenden en streamen van videosignalen.
Interlaced video is een techniek om de waargenomen beeldsnelheid van een videoweergave te verdubbelen zonder extra bandbreedte te verbruiken. Progressive scan daarentegen is een techniek om een videoframe als één enkel beeld weer te geven, in plaats van twee interlaced velden. Dit vermindert flikkeren en zorgt ervoor dat beweging vloeiender lijkt.
De voordelen van interlacing zijn een betere bewegingsresolutie en minder flikkering. Het vermindert ook de hoeveelheid gegevens die nodig zijn voor het verzenden van een videosignaal, waardoor efficiëntere uitzendingen en streaming videosignalen mogelijk zijn.
Het nadeel van interlacing is dat het een gekarteld of trapsgewijs effect kan creëren op diagonale randen. Dit komt doordat elke lijn in een ander veld wordt weergegeven, waardoor de beeldhoek enigszins verschilt. Bovendien kan interlacing leiden tot beeldschaduwen en onscherpte bij snel bewegende objecten.
De beste manier om de nadelen van interlacing te vermijden is om progressive scan te gebruiken. Progressive scan geeft een videoframe weer als één enkel beeld, in plaats van twee interlaced velden. Dit vermindert het gekartelde randeffect en elimineert ‘ghosting’ en vervaging.
Interlaced video werd eerder enkel gebruikt in sommige formaten, zoals analoge televisie en DVD. Met de opkomst van digitale televisie zal progressive scan de voorkeursmethode worden. Naarmate de technologie voor progressive scan verder verbetert, zal interlaced video echter waarschijnlijk minder gangbaar worden.
De term interlaced wordt meestal gebruikt in de context van videosignaalformaten. In een interlaced videosignaal worden de oneven en even scanlijnen afwisselend op het scherm getekend. Deze techniek wordt gebruikt om de waargenomen beeldkwaliteit te verbeteren, door het flikkeren en de hoeveelheid zichtbare beeldvervorming te verminderen.
60 Hz interlaced betekent dat elk videoframe gedurende 1/60e van een seconde wordt weergegeven, maar dat het beeld in twee velden wordt weergegeven. Het eerste veld bevat de even genummerde lijnen van het beeld, terwijl het tweede veld de oneven genummerde lijnen bevat. Dit verdubbelt het aantal keren per seconde dat het beeld wordt weergegeven, waardoor het beeld vloeiender wordt.
In computer graphics is interlacing een techniek om de waargenomen beeldsnelheid van een videoweergave te verdubbelen door twee velden, die elk elke andere lijn van het beeld bevatten, te interlacen.
Interlaced scanning is een methode om video weer te geven door elke lijn van het frame achter elkaar te ‘schilderen’. Het voordeel hiervan is dat het slechts de helft van de tijd kost om een volledig frame te tekenen, zodat het beeld sneller ververst kan worden. Dit is vooral nuttig voor snel bewegende beelden, waar een volledig frame te wazig zou zijn.
Interlacing is een techniek die bij videoweergave wordt gebruikt om flikkering te verminderen. Interlacing werkt door elke lijnen van het videosignaal om en om weer te geven. Dit betekent dat de oneven lijnen eerst worden weergegeven, gevolgd door de even lijnen. Het menselijk oog kan de ontbrekende lijnen invullen, waardoor het flikkeren wordt verminderd.